|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A1-0592 TALAR LEWANTYŃSKI - 1780 S.F. - MEDIOLAN 1828-1841 (number gda000005185)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Talar lewantyński - 1780 / S.F.
Szeroki krzyż między dwiema kropkami, dwa pióra po środku ogona
okrągła duża broszka, 7 pereł w diademie, jedynka w dacie "z ogonkiem".
Mennica: Mediolan - między rokiem 1828 a 1841.
Hafner 39.
Stan: 1-/2+.
Złocisty połysk menniczy na całej powierzchni, kilka bardzo drobnych wad blachy. Piękna prezencja.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Auction type |
|
Not for sale |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Only for presentation.
Not for sale.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
informacje o tym archiwum
Powiększenie - Click picture to enlarge
Srebro ( Ag )
Średnica: 40 mm
Waga: 28,04 g
|
NOWOŻYTNE MONETY ZAGRANICZNE
TALARY LEWANTYŃSKIE
Słynny talar Marii Teresy z datą 1780 zwany też talarem lewantyńskim, to coś więcej niż
jeden z wielu austriackich talarów. Jest to bodaj najsłynniejsza moneta świata. Moneta międzynarodowa.
Talary lewantyńskie bije się od przeszło 200 lat. Przez półtora wieku były one "twardą walutą"
od Maroka po Japonię, a nawet dalej. Jeszcze dziś w niektórych rejonach Afryki są ulubioną lokatą koczowniczej
ludności. Obecnie wielu kolekcjonerów na świecie specjalizuje się w talarach lewantyńskich. Ich ceny
w zależności od odmiany mieszczą się w zakresie od kilku do kilku tysięcy dolarów, a najrzadsze
odmiany mogą być nawet droższe.
Talar lewantyński - 1780 / S.F.
Szeroki krzyż między dwiema kropkami, dwa pióra po środku ogona
okrągła duża broszka, 7 pereł w diademie, jedynka w dacie "z ogonkiem"
Mennica: Mediolan - między rokiem 1828 a 1841
Literatura: Hafner 39
Stan: 1-/2+
Złocisty połysk menniczy na całej powierzchni, kilka bardzo drobnych wad blachy. Piękna prezencja.
Jedna z odmian mediolańskich. Talar rzadki w tym stanie. Talary mediolańskie i weneckie są podobne i
często bywają mylone. Dość ważną, choć nie opisywaną w katalogu cechą umożliwiającą ich rozróżnienie jest kąt
pod jakim załamują się końce wstęg przy koronie nad orłem.
W przypadku Mediolanu jest to kąt ostry, a w przypadku Wenecji rozwarty.
R
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
